На успешните ученици, заедничко им е тоа што, во некој момент, во текот на школувањето, имале наставник кој успеал да ги убеди дека можат да постигнат сé што сакаат, само ако научат да размислуваат, да бидат истрајни во развивање на логичен потенцијал и во барање одговори на прашањата:
! Зошто некои училишта се јавна одговорност и служат за градење моќни, продорни и одржливи животни средини, а нашето не е?! Зошто некои училишта се моќни институции, инструменти за создавање висок економски раст, добар потенцијал за иновации и унапредување на здравјето, а нашето не е?
! Зошто некои училишта се раководат од високо развиена емоционална интелигенција и моќ да владеат без да малтретираат некого, а нашето не?
! Зошто некои училишта се раководат од личен пример за морални и етични вредности отпорни на ниски искушенија, а нашето не?
! Зошто некои училишта се раководат од високо професионални компетенции и образ, чист како детска солза, а нашето не?
И сосема за крај:
Зошто нашето училиште е по мерка на ликови, несакани
продукти од процесот на партиски, граѓанско-малограѓански и слични економско-исплатливи
трансакции, поткусурувања и задкулисни политиканства, а другите се по мерка на
детето?
Comments
Post a Comment