Трактат за простување или за простотија

Религиозно воспитаните луѓе, оние кои се строги кон себеси, а попустливи кон другите. Оние, кои библијата ги опишува како земни луѓе на кои изгледот им е блажено смирен, убав, ангелски чист, а од устата им се разлеваат добрини од доброто срце и душа и тоа секој ден и секој час.

Тие, вистински религиозни луѓе денес бараа прочка. Нека им е простено, ако има што да им се прости. Од вистински религиозните луѓе, денес барав прочка. Тие простуваа.

          А што е со другите? Оние кои денес, сосема неиздржано, споделија по некој мал религиозно-пригоден пост. Мала дигресија, со мала доза суплемент за простотија, суплемент за претворање на луѓе во проста маса. Проста толку колку што е просто невозможно, од денес воспитани луѓе, вчера да излегувале невоспитани зборови и гестови. Колку што е просто невозможно, од грло од кое денес „блеска“ вера и верба во Бога, вчера да излегувале тешки грдотии. Колку што е просто  невозможно денешните популисти, "за мир и соживот“, вчера да биле поттикнувачи на конфликти и војни.

Ќе им бидат ли простени  вчерашната визијата за нивната „големина“ и големината на нивната, денешна подлост?